Album "Fonoplasticon" to kolejna odsłona twórczości kompozytorskiej urodzonego w 1937 roku Zbigniewa Bargielskiego.
Muzyka tego kompozytora jest głęboko konceptualna i utrzymana w różnych konwencjach stylistycznych.
Bargielski śmiało wchodzi w dialog z postmodernistyczną estetyką, poszukuje pozamuzycznych skojarzeń i inspiracji, a jednocześnie bardzo głęboko strukturyzuje swoje dzieła, nie pozostawiając nic przypadkowi.
W "Schizofonii" na kwartet z fortepianem, mamy do czynienia z dualizmem stylistyczno-formalnym, realizowanym przez kwartet smyczkowy i fortepian.
Jest to więc dialog z przekształcaną w nowoczesny sposób tradycją.
"Fonoplasticon" na kwintet instrumentów dętych drewnianych z fortepianem, to z kolei szereg obrazków dźwiękowych utrzymanych w stylistyce burleski, inkrustowanych cytatami z wcześniejszych kompozycji autora.
W zamykającym program albumu "Concertino" na fortepian i orkiestrę, kompozytor wraca do stylu neoklasycznego, budując swoje dzieło w tradycyjnej, trzyczęściowej formie, jednak materia muzyczna jest na wskroś współczesna, nasycona odniesieniami do muzyki ludowej i jazzu.
tekst wydawcy
