3 maja ukazał się drugi solowy album jednej z najwybitniejszych polskich pianistek Julii Kociuban, zatytułowany „Polonezy Polskie” ("Polish Polonaises").
Na płycie znalazły się utwory m.in. Fryderyka Chopina, Ignacego Jana Paderewskiego, Alfonsa Szczerbińskiego i Juliusza Zarębskiego.
Notowany już w XVI-wiecznych tabulaturach, do początku XIX stulecia wykrystalizował się w muzyczną wizytówkę polskości. W skali międzynarodowej i w skali lokalnej, w której zadomowił się ostatecznie pod swą importowaną, francuską nazwą: polonez. U progu romantyzmu taniec ten był nie tylko wspomnieniem wyidealizowanej idylli szlacheckiej, lecz i zdecydowanie najpopularniejszym, najczęściej publikowanym gatunkiem w roztańczonej kulturze miejskich salonów stolicy.
Julia Kociuban uważana jest za jedną z czołowych pianistek swojego pokolenia. Jej debiutancka płyta „Schumann, Chopin, Bacewicz” została uznana przez krytyków za jeden z najciekawszych polskich pianistycznych debiutów fonograficznych, a jej nagranie II Sonaty fortepianowej Grażyny Bacewicz określono jako najwspanialszą rejestrację utworu na świecie. Co więcej, dwa kolejne albumy z koncertami oraz kwintetami fortepianowymi Grażyny Bacewicz i Aleksandra Tansmana były nominowane do nagrody Fryderyk. Artystka regularnie występuje w renomowanych salach koncertowych w Europie (m.in. Herkulessaal w Monachium, Konzerthaus w Wiedniu czy Laeiszhalle w Hamburgu).
Lektura nowej płyty Julii Kociuban stanowi świetną okazję zarówno do zaznajomienia się z rzadziej graną muzyką polską, jak i obcowania ze sztuką jednej z największych polskich pianistek.
Niniejszy album obejmuje szereg polonezów począwszy od utworów dobrze znanych i często wykonywanych (dzieła Fryderyka Chopina i Ignacego Jana Paderewskiego), skończywszy na tych dziś niemal całkowicie zapomnianych (kompozycje Alfonsa Szczerbińskiego i Jana Kiszwaltera).
tekst prasowy
Julia Kociuban gra z zachwycającą swobodą, doskonale oddając zaklętą w polonezach magię i ich specyficzny klimat.
