Na tegoroczną jesień wytwórnia RecArt przygotowała kilka wyjątkowo ciekawych pozycji fonograficznych:
"Psalmy": Gomółka, Kochanowski, Drazkov, Straburzyński -premiera 1 października
Pawel Pudlo - "Violemi" -premiera 5 listopada
oraz dwie płyty, które ukażą się już 17 września:
ClaveDuo "Il teatro del suono"
i
"Gusto Non barbaro"
"Psalmy": Gomółka, Kochanowski, Drazkov, Straburzyński -premiera 1 października
Pawel Pudlo - "Violemi" -premiera 5 listopada
oraz dwie płyty, które ukażą się już 17 września:
ClaveDuo "Il teatro del suono"
i
"Gusto Non barbaro"
"Gusto Non barbaro" to drugi po "Il teatro del suono" album nagrany w roku bieżącym we wnętrzach Opactwa Cystersów w Mogile w Krakowie, z udziałem znakomitych klawesynistek Joanny Soleckiej i Anny Huszczo.
Tematem programu jest XVIII-wieczna niemiecka muzyka kameralna, którą reprezentują utwory Georga Philippa Telemanna, Carla Philippa Emanuela Bacha, oraz dwóch mniej znanych kompozytorów: Christopha Schaffratha i Johanna Joachima Quantza.
Obok klawesynu słyszymy instrumenty solowe: flet i fagot, za których partie odpowiedzialni są odpowiednio: Wiesław Suruło i znany ze składów Krakowskiego Kwintetu Dętego i Krakowskiego Tria Stroikowego, Paweł Solecki.
Tematem programu jest XVIII-wieczna niemiecka muzyka kameralna, którą reprezentują utwory Georga Philippa Telemanna, Carla Philippa Emanuela Bacha, oraz dwóch mniej znanych kompozytorów: Christopha Schaffratha i Johanna Joachima Quantza.
Obok klawesynu słyszymy instrumenty solowe: flet i fagot, za których partie odpowiedzialni są odpowiednio: Wiesław Suruło i znany ze składów Krakowskiego Kwintetu Dętego i Krakowskiego Tria Stroikowego, Paweł Solecki.
 |
| fot.RecArt |
Mimo iż tytuł albumu pochodzi z określenia jakiego używano wobec niemieckiego stylu, które przetłumaczyć można jako: styl barbarzyński, utwory zgromadzone na płycie charakteryzują się delikatnością faktury i prostymi subtelnymi motywami melodycznymi, a więc tym co definiuje niejako utwory kameralne XVIII wieku.
W muzyce tej dostrzeżemy jednak typowe dla niemieckiej szkoły kompozytorskiej rozwiązania i specyficzne niuanse.
Premiera 17 września.
Robert Ratajczak
_______________________________________________
Gusto Non barbaro
CD 2021, RecArt 0043
program:
Georg Philipp Telemann - Partita IV TWV 41: g 2:
1. Preludio. Grave
2. Aria 1. Allegro
3. Aria 2. Allegro
4. Aria 3. Tempo di Minue
5. Aria 4. Allegro
6. Aria 5. A tempo giusto
7. Aria 6. Allegro assai
Georg Philipp Telemann - Trio a Flauto dolce, Cembalo obligato e Cembalo TWV 42: B 4:
8. Dolce
9. Vivace
CD 2021, RecArt 0043
program:
Georg Philipp Telemann - Partita IV TWV 41: g 2:
1. Preludio. Grave
2. Aria 1. Allegro
3. Aria 2. Allegro
4. Aria 3. Tempo di Minue
5. Aria 4. Allegro
6. Aria 5. A tempo giusto
7. Aria 6. Allegro assai
Georg Philipp Telemann - Trio a Flauto dolce, Cembalo obligato e Cembalo TWV 42: B 4:
8. Dolce
9. Vivace
10. Siciliana
11. Vivace
Georg Philipp Telemann - Solo nr 4 TWV 41: d 4:
Georg Philipp Telemann - Solo nr 4 TWV 41: d 4:
12. Affettuoso
13. Presto
14. Grave
15. Allegro
Carl Philipp Emanuel Bach - Solo a Flauto traverso e basso Wq 133, H 564:
Carl Philipp Emanuel Bach - Solo a Flauto traverso e basso Wq 133, H 564:
16. Allegretto
17. Rondo. Presto
Christoph Schaffrath - Trio a Flauto Traverso, Violoncello e Basso CSWV E:3
Christoph Schaffrath - Trio a Flauto Traverso, Violoncello e Basso CSWV E:3
18. Allegro
19. Adagio
20. Allegro
Johann Joachim Quantz - Sonata a 3 Voce QV 2:30 (Qv2: Anh. 2):
Johann Joachim Quantz - Sonata a 3 Voce QV 2:30 (Qv2: Anh. 2):
21. Adagio
22. Allegro
23. Adagio
24. Allegro
wykonawcy:
Wiesław Suruło - flet
Paweł Solecki - fagot
Joanna Solecka, Anna Huszczo - klawesyn
wykonawcy:
Wiesław Suruło - flet
Paweł Solecki - fagot
Joanna Solecka, Anna Huszczo - klawesyn
_______________________________________________
tekst wydawcy:
Płyta "Gusto NON barbaro" poświęcona jest niemieckiej muzyce kameralnej XVIII wieku. Zostały na niej zarejestrowane utwory czterech kompozytorów, wśród których postacią centralną jest Carl Philipp Emanuel Bach. Tytuł płyty odnosi się do zaczerpniętego z traktatu Quantza cytatu, wymownie charakteryzującego przemiany, jakie zachodziły w stylu muzyki niemieckiej na tle oraz pod wpływem twórczości dwóch wiodących ośrodków: Francji i Włoch. Nowoczesny sposób komponowania, otwarty na asymilowanie godnych uznania zdobyczy estetycznych sztuki innych nacji stał się w Niemczech w XVIII wieku do tego stopnia dominujący, że właśnie owa synteza stylistyczna uznana została za cechę swoiście niemiecką. W I poł. XVIII wieku zjawisko unifikacji stylów narodowych stało się faktem w twórczości m.in. Georga Philippa Telemanna, ojca chrzestnego Carla Philippa Emanuela Bacha, a w połowie tego stulecia trend ten dominował szczególnie w słynnym ośrodku poczdamskim, gdzie działali, oprócz bachowskiego syna, pozostali kompozytorzy zaprezentowani na płycie: Johann Joachim Quantz i Christoph Schaffrath. Najstarszy utwór płyty "Gusto NON barbaro" pochodzi z 1716 roku (Telemann – Partita IV TWV 41: g 2), a najpóźniejszy z 1786 roku (C.Ph.E. Bach – Solo Wq 133). Różnice stylu i technik kompozytorskich pomiędzy tymi dziełami są aż nader wyraźne, jednakże pomimo dzielącego je długiego interwału czasowego wyczuwalny jest w ich wspólny gen: doskonałość warsztatowa, połączona z uwielbieniem piękna i gorliwą, choć nie bezkrytyczną gotowością do podążania za szybko zmieniającymi się upodobaniami słuchaczy.
