"Les Égarés" to więcej niż album muzyczny.
To muzyczne spotkanie dwóch niezwykłych muzycznych duetów, opowiadających się za gatunkowymi eksperymentami i ich transgresjami: czołowy afrykański koraista Ballaké Sissoko i wiolonczelista Vincent Segal z jednej strony, a z drugiej: topowy francuski duet akordeonisty Vincenta Peirani i saksofonisty sopranowego Emile Parisiena.
W tym przypadku dwa plus dwa to nie cztery, lecz jeden, bo ten niezwykły kwartet tworzy jedność ducha, z której wyłania się jeden, płynący dźwięk.
Ich interakcja gardzi wszelkimi formami egoistycznej rywalizacji.
Wszyscy oddają się służbie wspólnej wartości muzycznej.
 |
| fot.C.Gassian |
Nie jest to ani jazz, ani tradycyjna muzyka ludowa, ani kameralistyka, ani awangarda sama w sobie, a raczej wszystkiego po trochu naraz.
To sprawia, że „Les Égarés” jest albumem, na którym to ucho jest najważniejszym instrumentem, albumem na którym wirtuozeria wyraża się w szczególnej sztuce współudziału.
Stąd bierze się prosta, ale wymagająca idea słuchania siebie nawzajem.
Wszystko zaczęło się od spotkania na szczycie wysoko na wzgórzu z widokiem na Lyon.
W czerwcu 2019 roku na festiwalu Les Nuits de Fourviere Sissoko, Segal, Peirani i Parisien spotkali się po raz pierwszy.
Zawarli pakt: planowanie i próby nigdy nie powinny mieć pierwszeństwa przed spontanicznym momentem tworzenia.
Dla zabawy zaczęli razem grać, a muzyka zaczęła wypływać niczym świeże i czyste źródło.
"Les Égarés" ("Zagubieni") spotkali się by od teraz tworzyć kwartet.
Gdy po trzech latach ponownie zebrali się w studio nagraniowym, było tak samo jak za pierwszym razem: spontaniczna wymiana impulsów, pomysłów i know-how: czterech natchnionych artystów zainspirowanych chęcią tworzenia muzyki.
Od pierwszych nut wszystko było w ruchu, wibrowało.
Nic dziwnego: żaden z tych czterech wolnych duchów nie lubi być uwięziony, czy to w określonej roli, stylu czy brzmieniu, do którego tak łatwo można przypiąć ich instrument.
tekst i fot.: materiały wydawcy
