Co więc wydarzyło się podczas tego zaskakującego roku 2020?
Dla Quentina Dujardina rok ten z pewnością był najbardziej pracowitym w jego dotychczasowej, bogatej w wydarzenia karierze.
Było to coś więcej niż samotne doświadczenie na granicy wolności, by nieustannie pozostawać kreatywnym i żywym.
Albumem "2020" Dujardin po raz kolejny odciska swe piętno w gitarowym świecie.
Opowiada nam o okresie, który ostatecznie okazał się bardzo inspirującym w jego walce z narzuconym artystom milczeniem.
Wracając do muzyki, jest to spełnienie jednego z jego marzeń o połączeniu dwóch wielkich nazwisk: Manu Katché i Nicolasa Fiszmana.
Quentin współpracował z nimi wcześniej, m.in. przy albumach "Catharsis" z Katché (2016) i "Veloma" z Fiszmanem (2007).
Album "2020" zawiera "Blues for M&N", skrojony na miarę dla tej, tak wyrazistej w podejściu do groove'u sekcji rytmicznej.
Na albumie gitarzysta otacza się swoimi czterema ulubionymi gitarami: nylonową, barytonową, bezprogową i akustyczną – szeroką paletą, która poszerza spektrum kolorów i dźwięków.
Znamy artystę zarówno z jego kunsztownych melodii, jak i płynnej improwizacji.
Dujardin nie mógł oprzeć się pokusie dzielenia się tymi różnymi światami ze swoim partnerem Didierem Laloyem.
Szalona energia jego akordeonu, pozostaje w doskonałej harmonii ze strunami gitary.
Wspólnie korzystają z okazji, by powrócić do baroku, w utworze z udziałem wiolonczelisty Adriena Tybergheina ("Baroque").
Warto również zwrócić uwagę na Amerykanina Dorona Davida Sherwina i jego kornet w utworze "La Balade de Nils".
Artysta jest wysoko ceniony zarówno za delikatne, melodyczne frazy, jak wyobraźnię, którą wnosi do świata muzyki barokowej.
Quentin Dujardin podąża swoją własną muzyczną ścieżką wypracowaną poprzez brzmienie i emocje.
To właśnie ta kombinacja porusza miłośników jego gry od prawie 30 lat.
na podst. tekstu wydawcy
LINK: przegląd albumu
 |
| fot.materiały prasowe |
Quentin Dujardin to urodzony w 1977 roku belgijski gitarzysta i kompozytor, którego twórczość oscyluje wokół jazzu i world music. Na gitarze gra od piątego roku życia kształcąc się w Académie des Beaux-Arts de Ciney. W 1989 roku odniósł pierwszy sukces wygrywając konkurs muzyczny im. Edouarda Bastina, a jazzem zainteresował się pod wpływem albumu Philipa Catherine "Transparence". W latach 1996-2000 ukończył kurs Jazz Masters w Królewskim Konserwatorium w Brukseli, a następnie przez rok studiował kompozycję muzyki filmowej w konserwatorium w Gandawie. Od 2000 roku gra zarówno z własną formacją jak koncertuje solo, oraz komponuje muzykę dla potrzeb filmu i teatru. Podczas wielu podróży czerpiąc z rozmaitych kultur wypracował własny gitarowy styl. Współpracował m.in. z Tootsem Thielemansem, Richarden Bona, Lee Townsendem, Ivą Bittovą, Bijanem Chemirani i Kevinem Seddiki. W 2020 roku utworzył kwartet z akordeonistą Didierem Laloyem, oraz swymi wieloletnimi przyjaciółmi: basistą Nicolasem Fiszmanem i znakomitym perkusistą Manu Katché.
