PŁYTY A-Z  :                                                    
│  B  │ C │ D │ E │ F │ G │ H │  J  K │ L│ M│ N │ O P │ Q │ R │  T  │  U  │   │ W  Y Z

2021/07/20

Ethno Port Poznań 2021 !

 
Od kilkunastu już lat organizowany przez Centrum Kultury Zamek w Poznaniu festiwal Ethno Port Poznań należy do najważniejszych tego typu wydarzeń w Europie.
To wyjątkowa okazja usłyszenia w jednym miejscu i tym samym czasie, muzyki pochodzącej z rozmaitych zakątków świata. Ethno Port łączy tym samym rozmaite kultury i zaciera jakiekolwiek granice.
Artyści pojawiający się na Festiwalu reprezentują odmienne kultury i hołdują rozmaitym tradycjom związanym z ich narodowym dziedzictwem.
W związku ze światową pandemią, która w ciągu kilkunastu ostatnich miesięcy sparaliżowała normalne funkcjonowanie wydarzeń kulturalnych, z ogromną nadzieją oczekujemy kolejnej edycji Ethno Portu.
Znamy już termin tegorocznego Festiwalu i grono znakomitych artystów z Afryki, Azji i Europy jacy pojawią się na dwóch zamkowych scenach w Poznaniu w pierwszy weekend września (03-05.09.2021).
Podobnie jak poprzednie edycje Festiwalu, tak i tegoroczny Ethno Port Poznań został objęty patronatem przez LongPlay.
Robert Ratajczak

materiały prasowe:
 
ETHNO PORT 2021

Podczas tegorocznej edycji festiwalu Ethno Port dominować będzie nadzieja, że to co najgorsze już za nami. Choć doświadczenia ostatniego roku nie pozwalają niczego być pewnym na sto procent, wierzymy w szczęśliwą gwiazdę festiwalu i w to, że będziemy mogli się spotkać i wspólnie słuchać muzyki. Wierzymy, że artyści z Afryki, Azji i Europy przybędą do Poznania, a ich koncerty pozostaną w Waszej pamięci na długie lata.
Program Ethno Portu 2021 ułożyliśmy jak zwykle tak, aby zobrazować bogactwo zawarte w tradycyjnych gatunkach muzycznych i ukazać wielobarwność wciąż fascynującego nas wszystkich świata. Na dwóch festiwalowych scenach będzie energetycznie i nastrojowo, głośno i cichutko, radośnie i refleksyjnie. A na widowni jak zawsze podczas Ethno Portu miło, przyjaźnie i serdecznie.
Wsłuchując się razem w świat odkryjemy nie tylko nowe melodie, rytmy i brzmienia. Skupimy się też na niepokojących globalnych problemach, których rozwiązanie możliwe jest tylko dzięki współpracy wszystkich mieszkańców naszej planety.
Do zobaczenia w pierwszy weekend września w CK ZAMEK w Poznaniu!

BIOGRAMY ARTYSTÓW
   
MAIJA KAUHANEN (Finlandia)

Maija Kauhanen łączy głębokie doświadczenie tradycyjnej fińskiej muzyki z rozmaitymi praktykami artystycznymi. Współpracuje na stałe z kilkoma zespołami, wśród których znajdziemy tętniący kobiecą energią Rönsy czy elektrofolklowy Okra Playground. Realizuje także własne marzenia, które odważnie wędrują po światach dawnych fińskich eposów, ambitnego popu i elektronicznego eksperymentu.
Maija zabiera nas tam, posługując się – należącym do grupy cytr – instrumentem kantele, znanym w wielu formach we wszystkich krajach bałtyckich. Dla Finów jest to bez wątpienia muzyczny symbol i ważna część ich tożsamości, która łączy najstarsze jej elementy ze współczesnością. W obu tych sferach Maija porusza się bardzo sprawnie i niezwykle kreatywnie. W grze na kantele używa kilkunastu technik, rozsypując przed słuchaczem girlandy dźwięków.
Dopełnieniem, a jednocześnie nieodłącznym elementem twórczości Maiji, jest śpiew. Dzięki specyfice języka fińskiego – należącego do rodziny języków uralskich – poezja zamieniona przez artystkę w muzyczną formę nadaje jej pieśniom niecodziennej motoryki, stając się siłą napędową performansu.

___________________________
 
TRIO DA KALI (Mali)

W muzyce Trio da Kali zaklęty jest zapach sawanny, cykanie świerszczy niosące się w rozgrzanym powietrzu i ruch Nigru sunącego między galeriowymi lasami. Zaklęta jest także saga niezwykłego ludu Mande, władców potężnego imperium Mali, które w średniowieczu obejmowało prawie całą Afrykę Zachodnią. Legendarne Timbuktu, najważniejsze miasto handlowe i centrum kulturalno-naukowe tego państwa, zamieszkiwało w XIV wieku pięć razy więcej ludzi niż Londyn i była to wówczas prawdopodobnie najbogatsza metropolia na świecie.
Trio da Kali to przedstawiciele jeliya, kasty griotów, w społeczeństwie Mande pełniących rolę ważnych doradców i mediatorów, muzyków i opowiadaczy, których można określić mianem afrykańskich żywych bibliotek. Snują oni przed słuchaczami zadziwiające historie zawarte w starych pieśniach wykonywanych przy akompaniamencie tradycyjnych instrumentów.
Liderem grupy jest Lassana Diabaté, grający na balafonie (rodzaj idiofonu skonstruowanego z twardych drewnianych sztabek wyposażonych w rezonatory z tykwy). Na lutni ngoni kontrapunktuje mu Mamadou Kouyaté, syn słynnego Bassekou Kouyaté. Mamadou gra na specjalnej, basowej wersji ngoni, której brzmienie doskonale uzupełnia dźwięczne pasaże wykonywane przez Lassanę. Śpiewem czaruje słuchaczy niezwykła Hawa Kassé Mady Diabaté.

___________________________
 
OKRA PLAYGROUND (Finlandia)

Okra Playground to prawdziwy muzyczny plac zabaw, który artyści z Helsinek stworzyli po to, aby eksperymentować z fińską tradycją. Nie siłują się z nią, lecz z godną podziwu intuicją wyszukują przestrzenie, w których mogą zatracić się bez opamiętania. Z ich utworów emanuje surowość i tajemniczość Północy, a jednocześnie dziecięca radość, światło i taneczne uniesienie.
Sekstet odwołuje się do tradycji poprzez aranżację ludowych fińskich pieśni, a także wykorzystanie tradycyjnych instrumentów, na przykład cytry kantele czy liry smyczkowej jouhikko. Ta ostatnia jest siostrą bardziej znanej i rozpowszechnionej na scenie world music tagel harpy. Jej wszystkie trzy struny wykonane są z końskiego włosia, a najniższa z nich umieszczona jest nietypowo, bo pośrodku zestawu. Niecodzienna jest także technika skracania strun z wykorzystaniem wierzchniej części palców.
Hipnotyczny puls i mistyczna energia płynąca z twórczości Okra Playground wynika z połączenia fińskiej ludowości ze współczesnością – użyciem techniki loopowania, wykorzystaniem brzmienia gitary basowej i elektronicznej perkusji. Wszystko to sprawia, że trudno się oprzeć ich urokowi, natomiast z łatwością przychodzi przyjęcie zaproszenia na ich muzyczne podwórko.

___________________________
 
ZAWIERUCHA (Polska)

Zawierucha to projekt, którego pomysłodawcą jest Piotr Zgorzelski, od wielu lat z pasją zgłębiający tradycyjną polską kulturę taneczną i wcielający ją w czyn bez kompromisów, oddając istotę tego, czym w naszej części świata jest związek ruchu z muzyką. Tancerz zaprosił do zespołu Marcina Drabika i Kacpra Malisza – skrzypków równie mocno zaangażowanych w renesans wiejskiej tradycji, co w odważne artystyczne eksperymenty. Dołączyli do nich także: wszechstronny perkusista Kamil Siciak oraz kontrabasista i kompozytor Michał Aftyka.
Repertuar Zawieruchy zakorzeniony jest silnie w wiejskim graniu i pochodzi od dawnych muzycznych mistrzów z Mazowsza, Kujaw czy Wielkopolski. Rodzima tradycja, traktowana z uwagą i szacunkiem, jest jednak dla zespołu dopiero pretekstem do budowania własnej muzycznej opowieści – szczerej, błyskotliwej i intrygującej. Zawierucha brzmi bardzo świeżo i współcześnie, a bogate doświadczenia muzyczne jej członków owocują jazzowym, a czasem i punkowym, kolorytem.
Niecodziennym pomysłem jest zestawienie gry dwojga równorzędnych skrzypiec zamiast trzymania się modelu z jednym wiodącym instrumentem. Drabik i Malisz robią to po mistrzowsku, nawiązując niezwykłe muzyczne porozumienie wspierane przez solidną sekcję Zgorzelskiego, Aftyki i Siciaka. Jeśli zachce nam się wybrać na leniwą przechadzkę z kujawiakiem, rzucić w transowy wir oberka lub pobiec na spotkanie ze skoczną polką, to trzeba tego koniecznie spróbować przy muzyce Zawieruchy.
 
 
___________________________
 
SYLWETKI KOLEJNYCH GOŚCI TEGOROCZNEGO FESTIWALU