Urodzony w 1978 roku w rodzinie artystów (matka: projektantka kostiumów, ojciec: skrzypek) francuski kontrabasista, kompozytor i band leader Théo Girard, lekcje gry pobierał u takich znakomitości jak m.in. Miroslav Vitouš, Mark Dresser, Vijay Iyer i Dave Douglas.
Jest wszechstronnym muzykiem z równym powodzeniem realizującym się jako lider własnych projektów, jak zapraszany przez rozmaitych artystów sideman. Na przestrzeni lat kreatywny instrumentalista prowadził takie formacje jak Bulle, Trans Kabar i Sibiel, a w roku 2019 powołał do życia 15-osobowy skład Pensées Rotatives (Wirujące Myśli), którego instrumentarium tworzy 5 trąbek, 8 saksofonów, kontrabas i perkusja.
Ze względu na pandemię grupa nie mogła w pełni rozwinąć skrzydeł podczas koncertów, jednak znakomity występ zespołu podczas dorocznego festiwalu Jazz sous les pommiers w Coutances w maju 2019 roku został zarejestrowany i zmiksowany przez Oliviera Gascoina.
Ten właśnie, oparty na własnych kompozycjach Girarda materiał, wypełnia album "Pensées Rotatives", który nakładem prowadzonej przez muzyka wytwórni Discobole ukaże się w formie 75-minutowego albumu.
Jest wszechstronnym muzykiem z równym powodzeniem realizującym się jako lider własnych projektów, jak zapraszany przez rozmaitych artystów sideman. Na przestrzeni lat kreatywny instrumentalista prowadził takie formacje jak Bulle, Trans Kabar i Sibiel, a w roku 2019 powołał do życia 15-osobowy skład Pensées Rotatives (Wirujące Myśli), którego instrumentarium tworzy 5 trąbek, 8 saksofonów, kontrabas i perkusja.
Ze względu na pandemię grupa nie mogła w pełni rozwinąć skrzydeł podczas koncertów, jednak znakomity występ zespołu podczas dorocznego festiwalu Jazz sous les pommiers w Coutances w maju 2019 roku został zarejestrowany i zmiksowany przez Oliviera Gascoina.
Ten właśnie, oparty na własnych kompozycjach Girarda materiał, wypełnia album "Pensées Rotatives", który nakładem prowadzonej przez muzyka wytwórni Discobole ukaże się w formie 75-minutowego albumu.
Premiera 5 listopada.
Robert Ratajczak
LINK: recenzja płyty
_______________________________________________
Théo Girard Girard: Pensées Rotatives
CD 2021, Discobole Records SD052021
program:
1. 1993
2. The 6th and the 7th Parts of the Cake
3. Interlude
4. La Traversée Du Point Par Le Chameau
5. Roller Coaster
6. Tom & Jerry
7. Waiting for Ethiopia on a Bosphorus Bridge
personel:
Antoine Berjeaut, Julien Rousseau, Simon Arnaud, Jérôme Fouquet, Nicolas Souchal - trąbka
Basile Naudet, Martin Daguerre, Adrien Amey, Raphaël Quenehen - saksofon altowy
Théo Nguyen Duc Long, Morgane Carnet, Nicolas Stephan, Sakina Abdou - saksofon tenorowy
Théo Girard - kontrabas
Sebastian Rochford - perkusja
CD 2021, Discobole Records SD052021
program:
1. 1993
2. The 6th and the 7th Parts of the Cake
3. Interlude
4. La Traversée Du Point Par Le Chameau
5. Roller Coaster
6. Tom & Jerry
7. Waiting for Ethiopia on a Bosphorus Bridge
personel:
Antoine Berjeaut, Julien Rousseau, Simon Arnaud, Jérôme Fouquet, Nicolas Souchal - trąbka
Basile Naudet, Martin Daguerre, Adrien Amey, Raphaël Quenehen - saksofon altowy
Théo Nguyen Duc Long, Morgane Carnet, Nicolas Stephan, Sakina Abdou - saksofon tenorowy
Théo Girard - kontrabas
Sebastian Rochford - perkusja
_______________________________________________
materiały prasowe:
Zmieniające się co chwila covidowe ograniczenia, powodują, że nagranie albumu koncertowego udziałem publiczności jawi się jako przedsięwzięcie niezwykle ambitne i niełatwe do zrealizowania.
Basista Theo Girard przypomina swoim najnowszym albumem, zatytułowanym "Pensées Rotatives" atmosferę koncertowych sal sprzed pandemicznego zamknięcia. Płyta nagrana została w roku 2019 podczas Coutances Festival Jazz Sous Les Pommiers.
Radosna, optymistyczna. kolorowa – takie określenia przewijają się w recenzjach muzyki Theo Girarda. Artysta zaprosił do realizacji najnowszego projektu grupę 15 muzyków. W jej składzie znaleźli się muzycy, z którymi Girard współpracował przez lata swojej kariery, na czele z perkusistą Sebastianem Rochfordem i trębaczem Antoine’m Berjeaut’em.
W zespole ton nadaje pięć trąbek i osiem saksofonów (cztery alty i cztery tenory). Ten pokaźny zespół wziął na warsztat kompozycje z poprzednich albumów Girarda i poruszając się z gracją pomiędzy wrażliwością i intensywnością, przedstawił je w całkowicie nowych odsłonach.
Basista Theo Girard przypomina swoim najnowszym albumem, zatytułowanym "Pensées Rotatives" atmosferę koncertowych sal sprzed pandemicznego zamknięcia. Płyta nagrana została w roku 2019 podczas Coutances Festival Jazz Sous Les Pommiers.
Radosna, optymistyczna. kolorowa – takie określenia przewijają się w recenzjach muzyki Theo Girarda. Artysta zaprosił do realizacji najnowszego projektu grupę 15 muzyków. W jej składzie znaleźli się muzycy, z którymi Girard współpracował przez lata swojej kariery, na czele z perkusistą Sebastianem Rochfordem i trębaczem Antoine’m Berjeaut’em.
W zespole ton nadaje pięć trąbek i osiem saksofonów (cztery alty i cztery tenory). Ten pokaźny zespół wziął na warsztat kompozycje z poprzednich albumów Girarda i poruszając się z gracją pomiędzy wrażliwością i intensywnością, przedstawił je w całkowicie nowych odsłonach.
Liner notes by Sebastian Scotney
There are those very special events...you only realise afterwards how much you would have liked to have been there. Richard Lee, writing for LondonJazz News about the memorable concert from the 2019 Coutances Festival which has been vividly captured on disc here, wrote: “The arrangements put me in mind of early Mike Gibbs: quite joyful and optimistic, punctuated with some jauntier, occasionally menacing motifs recalling Fables of Faubus or Kurt Weill. For me this was one of the highlights of the festival”.
Matthieu Jouan of Citizen Jazz was completely captivated by the presence of the trio at the centre of the action, with the wind and brass groups circulating: “The effect was surprising, the music beautiful, full of colour and breath".
A great performance like this is an experience to be savoured in the moment, but it is not something that happens by accident. The performance recorded here is the summation of years of thought and the planning. Bassist and bandleader Théo Girard stands out as a thoughtful and genuinely effective leader who has had the powerful imagination to conceive the original idea. He has then taken a courageous vision, and brought it to fruition. As he says: “The idea took form in my mind after some musical workshops I had run with non-musicians. Welcoming and convivial, the circular shape became the working arrangement of the group and I soon began to dream of an orchestra in the middle and an audience that would be able to bask in the experience”.
The concept of “Pensées Rotatives” is perhaps above all about the music, but Girard’s concept has visual and dramatic aspects too.
There were three players at the centre of the action in the centre of the hall in Coutances – Girard himself, drummer Seb Rochford and trumpeter Antoine Berjeaut – with groups of wind and brass players rotating around them and moving up close to the audience. And what is truly remarkable is how compellingly the live experience comes across on this album.
Girard sets the tone right from the start of the opening track “1993”. His sound and presence on the bass are strong, positive, authoritative….this is the unmistakably the voice of a leader. Alongside him Seb Rochford achieves that remarkable feat of propelling the rhythm but also creating a wealth of texture and subtle timbres, while never crowding out any other sounds. And we also have the first glimpse of the fluency and virtuosity of Antoine Berjeaut. Starts with walking bass.
This is an album which can be enjoyed on many levels, mainly because of Girard’s feeling for dramaturgy and contrast. There is an everpresent tension between, on the one hand, the music of fellowship, of beauty, of civilised harmonising, and on the other the roughedged, the daemonic. There are references that make the listener imagine they are at a fairground …or is it a funeral parade in New Orleans …or is it a military parade?
The whole album grows in interest with repeated listening, but “Interlude” feels like a masterstroke. It starts as if in nature, with voices trying to find each other. The intensity grows. Then, as if from nowhere, there is suddenly rhythm, propulsion, from Girard and Rochford. They are taking us somewhere… the piece as it evolves plays with that contrast between freedom and control, the search for companionship and the purposeful journey.
If some live albums run the risk that the applause following a performance can be off-putting, that is not the case with “Pensées Rotatives”. The audience reaction always sounds sincere and appreciative. The warmth of their response feels like a part of the experience. And it is a poignant reminder - the release is happening while pandemic restrictions are in force - of how precious the experience of live music in front of a truly appreciative audience can be. Let “Pensées Rotatives” be a reminder of the good times.
- Sebastian Scotney
