Urodzony w 1971 roku akordeonista i profesor sztuk muzycznych Klaudiusz Baran, od 2016 pełni stanowisko rektora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie.
Poza współpracą z wieloma orkiestrami (m.in. Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia AMADEUS, Sinfonią Varsovią, Sinfoniettą Cracovią, Orkiestrą AUKSO czy Dresdner Philharmoniker), chętnie angażuje się też w projekty artystów spoza kręgu muzyki klasycznej, dzięki czemu usłyszymy go również na płytach m.in. Ireny Santor, Michała Bajora, Edyty Geppert, Ryszarda Rynkowskiego, Kory, Kayah, Kazika, czy zespołu Szwagierkolaska.
Akordeonistę mogliśmy usłyszeć m.in. na płytach skrzypaczki Anny Wandtke ("Violin Soul", DUX 2016), saksofonisty Pawła Gusnara (wydany pod patronatem LongPlay 2-płytowy album "Saxophone Varie Vol.3", Chopin University Press 2018), płycie "Reminiscencje. 30 lat Centrum Paderewskiego" (DUX, 2019) i znakomitym albumie "Ignacy Zalewski - Accordion Works" (2020, Chopin University Press pod patronatem LongPlay).
Najnowszą propozycją Klaudiusza Barana jest album "20th Century Russian Accordion Sonatas" wypełniony materiałem, który doskonale odzwierciedla jego interpretacyjne preferencje.
Przejmujące sonaty wielkich twórców XX-wiecznej rosyjskiej literatury akordeonowej: Władysława Zołotariowa, Albina Repnikowa i Aleksandra Nagajewa, to utwory eksponujące zarówno olbrzymi ładunek emocjonalny jak rozszerzające możliwości wyrazowe akordeonu w zakresie brzmienia i dodekafonicznych eksperymentów.
 |
| fot.DUX |
Poza współpracą z wieloma orkiestrami (m.in. Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia AMADEUS, Sinfonią Varsovią, Sinfoniettą Cracovią, Orkiestrą AUKSO czy Dresdner Philharmoniker), chętnie angażuje się też w projekty artystów spoza kręgu muzyki klasycznej, dzięki czemu usłyszymy go również na płytach m.in. Ireny Santor, Michała Bajora, Edyty Geppert, Ryszarda Rynkowskiego, Kory, Kayah, Kazika, czy zespołu Szwagierkolaska.
Akordeonistę mogliśmy usłyszeć m.in. na płytach skrzypaczki Anny Wandtke ("Violin Soul", DUX 2016), saksofonisty Pawła Gusnara (wydany pod patronatem LongPlay 2-płytowy album "Saxophone Varie Vol.3", Chopin University Press 2018), płycie "Reminiscencje. 30 lat Centrum Paderewskiego" (DUX, 2019) i znakomitym albumie "Ignacy Zalewski - Accordion Works" (2020, Chopin University Press pod patronatem LongPlay).
Najnowszą propozycją Klaudiusza Barana jest album "20th Century Russian Accordion Sonatas" wypełniony materiałem, który doskonale odzwierciedla jego interpretacyjne preferencje.
Przejmujące sonaty wielkich twórców XX-wiecznej rosyjskiej literatury akordeonowej: Władysława Zołotariowa, Albina Repnikowa i Aleksandra Nagajewa, to utwory eksponujące zarówno olbrzymi ładunek emocjonalny jak rozszerzające możliwości wyrazowe akordeonu w zakresie brzmienia i dodekafonicznych eksperymentów.
Album ukazał się 31 maja.
Robert Ratajczak
______________________________________________
Klaudiusz Baran: 20th Century Russian Accordion Sonatas
CD 2021, DUX 1764
program:
Vladislav Zolotaryov - Sonata No.3:
1. Maestoso ad lib. Allegro ben ritmico con anima
2. Allegro moderato
3. Largo. Funebre
4. Allegro vivace con anima
Albin Repnikov - Sonata:
5. Sostenuto
6. Comodo. Allegro assai
7. Doloroso
8. Finale
Aleksandr Nagayev - Sonata, Op.13:
9. Grave. Allegro sostenuto. Collera
10. Andante mesto
11. Grave. Allegro molto tempestoso
Klaudiusz Baran - akordeon
CD 2021, DUX 1764
program:
Vladislav Zolotaryov - Sonata No.3:
1. Maestoso ad lib. Allegro ben ritmico con anima
2. Allegro moderato
3. Largo. Funebre
4. Allegro vivace con anima
Albin Repnikov - Sonata:
5. Sostenuto
6. Comodo. Allegro assai
7. Doloroso
8. Finale
Aleksandr Nagayev - Sonata, Op.13:
9. Grave. Allegro sostenuto. Collera
10. Andante mesto
11. Grave. Allegro molto tempestoso
Klaudiusz Baran - akordeon
______________________________________________
tekst wydawcy:
Władysław Zołotariow, Aleksandr Nagajew i Albin Repnikow to wielkie nazwiska XX-wiecznej rosyjskiej literatury akordeonowej. Prezentowane na niniejszym albumie sonaty łączy rys tragizmu, refleksji nad życiem, ale w cieniu śmierci. Nie brak w nich muzycznych odniesień bezpośrednio z nią związanych, jak cytat ze średniowiecznej sekwencji śpiewanej podczas mszy żałobnych Dies iræ, dies illa w III Sonacie Władysława Zołotariowa, czy wykorzystanie motywiki pieśni Позабыт, позаброшен (Zapomniany, porzucony), opowiadającej o dziecku świadomym czekającej go śmierci w trzeciej części Sonaty Albina Repnikowa. Sonata op. 13 Aleksandra Nagajewa powstała w rok po tragicznym odejściu Zołotariowa i jest muzycznym hołdem złożonym przyjacielowi.
