W pracach Stanczinskiego dostrzeżemy wpływy takich kompozytorów jak Skriabin, Grieg czy Musorgski. Jednak stworzone w ostatnich latach jego krótkiego życia utwory, odsłaniają własny indywidualny styl i oryginalną koncepcję.
Po utwory fortepianowe zwanego Zapomnianym Geniuszem Rosyjskiej Srebrnej Ery Aleksieja Stanczinskiego, sięgnął urodzony w 1988 roku, wielokrotnie nagradzany krakowski pianista Witold Wilczek, mający w swej dotychczasowej dyskografii płyty z utworami m.in. Ignacego Jana Paderewskiego, Fryderyka Chopina, Mieczysława Karłowicza.
fot.DUX |
Pracując nad nagraniem płyty "A Journey Into The Abyss. Alexei Stanchinsky Piano Music" i zagłębiając się w arkana muzyki Stanczinskiego, artysta konsultował się z wybitną rosyjską pianistką Ekateriną Derzhaviną oraz odbył kwerendę biblioteczną w Moskwie.
W programie albumu nagranego w Sali Koncertowej Europejskiego Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, znajdziemy wybrane z dorobku rosyjskiego kompozytora: Humoreskę, Mazurki, Nokturn, Preludia, Sonatę, Preludium i Fugę oraz Kanon.
tekst wydawcy:
Srebrny wiek kultury rosyjskiej przypadający na przełom XIX i XX wieku to czas, kiedy apogeum osiągnęły narastające od stulecia tendencje w sztuce rosyjskiej stawiające ją w rozkroku między zafascynowaniem kulturą zachodnią a zakorzenieniem w słowiańskiej tradycji wielkiej Rusi. Epoka ta, choć trwała około dwóch dekad, wydała wielu znakomitych artystów, takich jak poetka Achmatowa, malarze Kandinsky i Chagall czy kompozytorzy Skriabin i Strawiński. Wschodzącą gwiazdą, jaśniejącą blaskiem swego nietuzinkowego talentu, był też okrzyknięty geniuszem Aleksiej Stanczinski, młody kompozytor z kręgu Taniejewa i Skriabina, którego pochód ku wielkości przerwała nagła i tragiczna śmierć w 1914 roku. Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z wyborem utworów fortepianowych tego wspaniałego twórcy w interpretacji Witolda Wilczka.