Nakładem wytwórni RecArt ukazał się album poświęcony muzyce Wacława z Szamotuł (1524-1560).
Renesansowego kompozytora i poetę epoki odrodzenia, powszechnie uważa się za najwybitniejszego polskiego kompozytora przed pojawieniem się Fryderyka Chopina. Twórczość Wacława z Szamotuł koncentrowała się na wielogłosowych utworach religijnych i świeckich do tekstów m.in. Mikołaja Reja, Andrzeja Trzecieskiego i Jakuba z Iłży. Najsłynniejsze z utworów to psalm "Ego sum pastor bonus" oraz "Modlitwa gdy dziatki spać idą" i "Kryste dniu naszej światłości". Wszystkie je znajdziemy na płycie zatytułowanej "Wacław Reimagined", nagranej przez specjalizujący się w muzyce a capella Zespół Wokalny Minimus.
Oryginalne utwory Wacława z Szamotuł zaprezentowane zostały wraz z ich współczesnymi odpowiednikami stworzonymi przez grono wybitnych polskich kompozytorów, takich jak m.in. Paweł Łukaszewski czy Aleksandra Chmielewska.
Album ukazał się 4 września.
Robert Ratajczak
 |
| Zespół Wokalny Minimus fot.RecArt |
____________________________________________
Minimus: Wacław Reimagined
CD 2020, RacArt 0038
program:
1. Wacław z Szamotuł – Ego sum pastor bonus
2. Paweł Łukaszewski – Ego sum pastor bonus
3. Wacław z Szamotuł – Nakłoń, Panie, ku mnie ucho Twoje
4. Łukasz Urbaniak – Nakłoń, o Panie, uszu swoich
5. Wacław z Szamotuł – Nunc scio vere
6. Aleksandra Chmielewska – Nunc scio vere
7. Wacław z Szamotuł – I któż będzie przemieszkiwał
8. Andrzej Bielerzewski – Panie, któż będzie przebywał
9. Wacław z Szamotuł – Modlitwa, gdy dziatki spać idą
10. Katarzyna Danel – … nadchodzi noc
11. Wacław z Szamotuł – Kryste, dniu naszej światłości
12. Marek Raczyński – Christe, qui lux es et dies
wykonawcy:
Zespół Wokalny Minimus
Maciej Kończak - gitara renesansowa
Filip Zieliński - lutnia
dyrygent: Sławomira Raczyńska
____________________________________________
tekst wydawcy:
Zespół Wokalny Minimus - "Wacław Reimagined"
Wydawnictwo RecArt przedstawia debiutancką płytę Zespołu Wokalnego Minimus pod kierownictwem Sławomiry Raczyńskiej (RecArt 0038). Na niniejszą płytę składa się 12 utworów dobranych parami: kompozycja Wacława z Szamotuł versus utwór współczesny nią inspirowany. Z jednej więc strony dzieła ikony polskiej muzyki złotego wieku, wielkiego mistrza kontrapunktu i inwencji melodycznej. Obok nich spojrzenie twórców współczesnych (Łukaszewski, Urbaniak, Chmielewska, Bielerzewski, Danel, Raczyński) – jednostkowe, indywidualne, osobiste. Samodzielne, niczym niemal nieograniczone decyzje kompozytorskie, będące dzisiejszym odniesieniem się do muzyki sprzed pięciu wieków.
O dawnym wydarzeniu powiemy, że „było”, „miało miejsce”. Jak powiemy zatem o powstałym przed wiekami dziele muzycznym? „Było”, ale przede wszystkim – „jest”. Przeszłość stwarza teraźniejszość. Muzyka dawna, choćby możliwie najlepiej poznana, stanowi jednak każdorazowo tajemnicę, zakrywa przed nami całościowe jej odkrycie, tworząc rozległe obszary niedookreślenia. Rozpoczyna się zatem wielka i ważna przygoda – wypełnianie owych miejsc niedopowiedzianych, naznaczone przez odczytującego efektami jego wyobraźni, wnikliwości i troski o uczynienie zadość prawdzie, swoista rekonstrukcja, będąca przecież jednocześnie aktem tworzenia – oto muzyka dawna zostaje „na nowo powołana do życia”. Ma ona szansę żyć także dzięki temu, że stanowi niewyczerpane źródło inspiracji dla twórców kolejnych epok, w tym kompozytorów współczesnych. Podejmując dialog z muzyką przeszłości, zajmują wobec niej określone stanowisko – wszystko po to, by w twórczej konwersacji prowadzić ku nowym treściom. Na niniejszą płytę składa się 12 utworów dobranych parami: kompozycja Wacława z Szamotuł versus utwór współczesny nią inspirowany. Z jednej więc strony dzieła ikony polskiej muzyki złotego wieku, wielkiego mistrza kontrapunktu i inwencji melodycznej. Obok nich spojrzenie twórców współczesnych – jednostkowe, indywidualne, osobiste. Samodzielne, niczym niemal nieograniczone decyzje kompozytorskie, będące dzisiejszym odniesieniem się do muzyki sprzed pięciu wieków. Decyzje te przynoszą zderzenie nowej harmoniki z surowością brzmień rodem z renesansu i wprowadzenie niepokojącego nastroju tam, gdzie pierwotnie przeważała pewność i nadzieja (Ego sum pastor bonus), oferują grę imitacją, powtarzalnością motywów (Nakłoń, o Panie, uszu swoich), intensywną zmiennością metryczną (Panie, któż będzie przebywał); niosą wybór łaciny zamiast pierwotnie wykorzystanego języka rodzimego oraz zaskakującą rezygnację z rozpoznawalnego tytułu (…nadchodzi noc). Współcześni dynamizują narrację (Nunc scio vere) lub, wręcz przeciwnie, zwalniają ją, pozwalając, byśmy niemal usłyszeli, dotknęli światło mieniące się wibrującymi sekundami i ciepłymi akordami (Christe qui lux es et dies). Niniejsza płyta to jednocześnie autorskie spojrzenie na twórczość Szamotulczyka dokonane przez jej wykonawców. To spojrzenie, które z jednej strony wyraża szacunek względem wykonawstwa historycznie poinformowanego, z drugiej – oddaje świadomość tego, że teraźniejszość ma swoje prawa, a zatem interpretacja dokonująca się dziś siłą rzeczy staje się bardziej „współczesna” niż „renesansowa”. Czas przeszły komponowania przez mistrza epoki odrodzenia zderza się tu z czasem teraźniejszym percepcji twórców, wykonawców i odbiorców. To twórczość Wacława ponownie zinterpretowana, to wreszcie jego muzyka „na nowo wyobrażona"
(autor - Małgorzata Pawłowska)
ZESPÓŁ WOKALNY MINIMUS powstał w 2010 r. Skoncentrowany na śpiewie a cappella, posiada w swoim repertuarze przede wszystkim muzykę renesansu oraz dzieła XX i XXI wieku, odwołujące się do ducha dawnych epok. Minimus często bierze udział w projektach związanych z historycznie poinformowanym wykonawstwem muzyki dawnej. Zespół chętnie współpracuje z kompozytorami młodego pokolenia, ma na swoim koncie kilka prawykonań chóralnych utworów a cappella. Koncertuje na terenie całego kraju, przywiązując wagę zarówno do wysokiego poziomu artystycznego, jak i głęboko przemyślanej dramaturgii koncertów. Zespół Wokalny Minimus nagrał dwie płyty CD, wydaną w 2014 roku „Nie tylko kolędy” z nowatorskimi opracowaniami kolęd oraz premierowe nagranie utworów kompozytora Marka Raczyńskiego na jego monograficznej płycie „Media Vita” z 2017 r. Zespół jest laureatem wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów chóralnych. Został doceniony m.in. podczas Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Religijnej w Rumi (I miejsce w kategorii, 2018), Ogólnopolskiego Konkursu Ars Liturgica w Gnieźnie (Złoty Dyplom 2018, 2014), Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Chóralnej w Barczewie (Złoty Dyplom, 2016) czy Ogólnopolskiego Konkursu Chóralnego im. Wacława z Szamotuł (I miejsce w kategorii, 2011), otrzymał również wyróżnienia za kulturę brzmienia i wykonania utworów muzyki dawnej. W skład zespołu wchodzą doświadczeni śpiewacy, wywodzący się z najlepszych poznańskich chórów. Kierownikiem artystycznym zespołu jest Sławomira Raczyńska. Minimus to również, a może przede wszystkim, grupa przyjaciół, których łączy pasja do wielogłosowego śpiewu. Różne charaktery i osobowości wzajemnie się uzupełniają we wspólnym dążeniu do piękna.
SŁAWOMIRA RACZYŃSKA ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu w dwóch specjalnościach: Dyrygentury Chóralnej w klasie dyrygowania prof. dra hab. M. Gandeckiego i Oboju Barokowego w klasie mgra Marka Nie - wiedziała. Od 2016 r. jest wykładowcą macierzystej uczelni na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Wokalistyki, Teorii Muzyki i Edukacji Artystycznej. Pełni również funkcję asystenta dyrygenta Chóru Kameralnego Akademii Muzycznej w Poznaniu. Jest laureatką II nagrody XII Ogólnopolskiego Konkursu Dyrygentów Chóralnych. Od 2011 r. pracuje jako nauczyciel chóru i zespołów wokalnych w Poznańskiej Szkole Chóralnej Jerzego Kurczewskiego. W 2010 roku założyła Zespół Wokalny Minimus, w którym pełni funkcję kierownika artystycznego i dyrygenta. Z prowadzonymi zespołami zdobyła wiele nagród na ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach chóralnych. Jako oboistka, współpracowała z orkiestrami barokowym w całej Polsce, m.in. z Wrocławską Orkiestrą Barokową, zespołem MACV Warszawskiej Opery Kameralnej, czy Polską Orkiestrą XVIII wieku.
