Urodzony w 1991 r. kompozytor i pianista Andrzej Karałow to dziś jeden z najbardziej wszechstronnych młodych twórców muzyki współczesnej, który łącząc rozmaite formy i rozwiązania stworzył swój własny niepowtarzalny język muzyczny.
Artysta (uczeń m.in. Stanisława Moryto i Bronisławy Kawalli) ma za sobą liczne sukcesy odniesione podczas rozmaitych konkursów i przeglądów zarówno jako pianista jak kompozytor, a także współpracę z cenioną na całym świecie London Philharmonic Orchestra.
Andrzej Karałow ma na koncie nagraną w duecie z Jerzym Przeździeckim płytę "Wir", album "After all" (2019) będący efektem współpracy z saksofonistą Pablo Sanchez-Escariche Gaschem i zawierający utwory nagrane z udziałem skrzypiec, wiolonczeli, klarnetu basowego i perkusji "Through" (2019).
Jako pianista brał też udział w nagraniu płyty "Dariusz Przybylski Percussion Works" Leszka Lorenta, a kompozycje Andrzeja Karałowa włączyli do swego repertuaru m.in. Paweł Gusnar i duet Karolina Mikołajczyk - Iwo Jedynecki.
 |
| fot.Zuza Gąsiorowska |
Najnowszym dziełem artysty jest monumentalna forma łącząca estetykę operową z rozmaitymi gatunkami stylistycznymi i technicznymi. 90-minutowy dramat muzyczny do libretta Macieja Papierskiego wypełniający dwie płyty "De invitatione mortis", dotyczy śmierci, która według filozofii chrześcijańskiej stanowi rodzaj przejścia do innego świata.
Do realizacji przedsięwzięcia Andrzej Karałow zaprosił grono znakomitych artystów: dyrygentkę Martynę Szymczak, zespoły Messages Quartet, Dziołak/Stankiewicz Duo i Gregorianum, saksofonistę Michała Ochaba, oraz trójkę znakomitych śpiewaków wcielających się w powierzone im role: Joannę Freszel (sopran), Aleksandra Rewińskiego (tenor) i Dawida Dubeca (baryton).
Premiera albumu:10 czerwca.
Robert Ratajczak
___________________________________________
Andrzej Karałow: De invitatione mortis
2CD's 2020, Chopin University Press UMFCD 124-125
program:
CD 1
Akt I:
1. Introdukcja
2. Scena I: Śmierć
3. Scena II: Chora
4. Interludium
5. Scena III: Lekarz
Akt II:
6. Preludium
7. Scena IV: Chora
8. Interludium
9. Scena V: Lekarz
10. Scena VI: Śmierć
CD 2
Akt III:
1. Preludium
2. Scena VII: Lekarz
3. Scena VIII: Śmierć
4. Interludium
5. Scena IX: Chora
wykonawcy:
Joanna Freszel – sopran
Aleksander Rewiński – tenor
Dawid Dubec – baryton
Zespół Męski „Gregorianum”
Michał Ochab – saksofony
Andrzej Karałow– fortepian, elektronika
Dziołak/Stankiewicz Duo
Messages Quartet
dyrygent: Martyna Szymczak
___________________________________________
materiały prasowe:
"De invitatione mortis" Andrzeja Karałowa do poetyckiego tryptyku Macieja Papierskiego, to misterium podejmujące próbę ujarzmienia niewytłumaczalnych rzeczy i zjawisk, jak śmierć, przemijanie, los.
Metaopera Karałowa ma na celu ukazanie odmiennego podejścia do gatunku operowego dzięki łączeniu różnych wpływów stylistycznych i technicznych z pogranicza muzyki poważnej, improwizowanej i elektronicznej. Dźwięk i słowo tworzą nowy świat bazujący na synestetycznych i abstrakcjonistycznych odniesieniach. To rodzaj opery „pulpitowej”, bez akcji scenicznej. Libretto oraz występująca w nim „gra świateł” i symboli koreluje z kolorystyką dźwiękową (stopniowo rozświetlaną).
Forma utworu opiera się na trzech aktach, w ramach których znajdują się trzy pieśni-obrazy przedstawione przez troje bohaterów: terminalnie Chorą, Lekarza i Śmierć (Euthanatosa). Układ formy nawiązuje do tradycji teatru antycznego: trójdzielność konstrukcji, jedność czasu i miejsca akcji, działanie fatum. Troje śpiewaków-aktorów jest skonfrontowanych z oktetem instrumentalnym oraz kameralnym męskim zespołem wokalnym.
Poszczególne partie Chorej, Euthanatosa czy Lekarza można interpretować w sposób niejednoznaczny: z jednej strony jako osobisty manifest osamotnionej osoby, jej krzyk i chęć wyzwolenia się z nieuniknionego fatum, z drugiej zaś strony jako próbę rozumowego dotknięcia rzeczy ostatecznych.
